kret konkret

Cześć Słońce, Na wstępie chciałabym Ci pogratulować tak dobrego wyniku, nadal żyjesz! W nieswoim świecie, z nieswoimi zasadami, z nieswoimi priorytetami. Żyjesz, ale nie tak, jak chcesz. Dlaczego, do cholery marnujesz życie? Przecież doskonale wiesz, że masz tylko jedno. Dlaczego nadal tak ważna jest dla Ciebie opinia innych? Proszę Cię, żyj po swojemu, według swoich zasad i priorytetów. Proszę, ukaż światu swoją duszę. Nie marnuj jej na wpychanie wszystkiego w stereotypy i zasady. Nie ograniczaj siebie, swoich talentów i marzeń. Tak świetnie sobie radzisz! Pokonujesz wszystkie przeciwności, dzielnie idziesz do przodu. A gdybyś spróbowała iść pod prąd? Przecież wiesz, że "z prądem rzeki płyną tylko zdechłe ryby" , a wierzę, że żyje w Tobie piękna dusza, która nie może płynąć z prądem rzeki, na stracenie.  Wiem, że masz świadomość swoich wad, ale zapomnij o nich, proszę, choć na chwilę. Odetchnij, zajmij się sobą i pokochaj swoje wnętrze. Jesteś blisko. Kiedy wyzdrowi

Człowiek, który uważa swoją obecność za istotną. Ileż piękna daje prostym ludziom! Nie ważne jest to, czy jego przekonanie o tym, iż jego wizyta jest mi potrzebna, jest prawdziwe i słuszne. Ważne jest to, że czuje się potrzebny i komuś w ten sposób pomaga. Pomaga, bo czując się potrzebnym, stara się dbać o ciebie w jakiś sposób, a to z kolei sprawia, iż czujesz się istotnym elementem tego ogromnego świata. Pomaga, bo buduje twoją wartość. Każdego weekendu, kiedy pracuję w saloniku prasowym przychodzi ten mało ważny człowiek. Wizytę swą kończy słowami: "przyjdę potem, dobra?"; słyszy wtedy mą odpowiedź: "dobra!". I choć tak naprawdę niewiele zmieniło się po jego wizycie i nie zmieni się po żadnej kolejnej, to uczucie, iż w jakiś sposób o mnie dba jest po prostu miłe. Niekiedy nie potrzebujemy troski, wsparcia i rady, lecz kiedy mimo to je dostajemy, czujemy się dowartościowani. Dwie złotówki, cztery dwuzłotówki i kilka pięćdziesiąt groszówek, które prosty