ż y ć


ż y c i e
ż y ć
p r z e ż y ć
p o ż y ć
d o ł o ż y ć  wszelkich starań, by życie było przeżywaniem 



W życiu chodzi właśnie o to, by przeżywać. Odczuwać to, co nas otacza. Chłonąć przestrzeń i przetwarzać ją w środku. 

Chodzi o to, by źdźbła trawy łaskotały stopy i o to, by mrówki swoimi wędrówkami oplatały nadgarstki. Chodzi o to, by płakać razem z niebem i cieszyć się razem ze słońcem. Chodzi o to, by przemijać wraz z wiatrem i zmieniać się wraz z porami roku. Chodzi o to, by wzrastać wraz z kolejnym oddechem i znikać wraz z mrugnięciem. 

__________________________________

Nie zawsze przyjemnie i nie zawsze interesująco. przeżywać. 
Niekiedy w smutku i niekiedy w złości. byleby przeżywać. 

szczególnie lubiane

Jest taki jeden, mało ważny człowiek.

Człowiek, który uważa swoją obecność za istotną. Ileż piękna daje prostym ludziom! Nie ważne jest to, czy jego przekonanie o tym, iż jego wizyta jest mi potrzebna, jest prawdziwe i słuszne. Ważne jest to, że czuje się potrzebny i komuś w ten sposób pomaga. Pomaga, bo czując się potrzebnym, stara się dbać o ciebie w jakiś sposób, a to z kolei sprawia, iż czujesz się istotnym elementem tego ogromnego świata. Pomaga, bo buduje twoją wartość. Każdego weekendu, kiedy pracuję w saloniku prasowym przychodzi ten mało ważny człowiek. Wizytę swą kończy słowami: "przyjdę potem, dobra?"; słyszy wtedy mą odpowiedź: "dobra!". I choć tak naprawdę niewiele zmieniło się po jego wizycie i nie zmieni się po żadnej kolejnej, to uczucie, iż w jakiś sposób o mnie dba jest po prostu miłe. Niekiedy nie potrzebujemy troski, wsparcia i rady, lecz kiedy mimo to je dostajemy, czujemy się dowartościowani. Dwie złotówki, cztery dwuzłotówki i kilka pięćdziesiąt groszówek, które prosty
czytaj całóść »